Μίσσιος, Χρόνης

(Καβάλα 1930 –). Συγγραφέας. Σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη και άρχισε να εργάζεται ως μικροπωλητής στο λιμάνι, εγκαταλείποντας το σχολείο στη δευτέρα δημοτικού. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ζούσε ως βοσκός στα Γιαννιτσά, όπου βοήθησε ως σύνδεσμος τους αντάρτες. Με την απελευθέρωση επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, όπου οργανώθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό. Το 1947 συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, ζώντας επί εννέα μήνες με την καθημερινή αγωνία της εκτέλεσης της θανατικής καταδίκης. Αποφυλακίστηκε το 1953 και παρουσιάστηκε στον στρατό και, από το 1953 έως το 1962 υπήρξε εξόριστος, με μικρά διαλείμματα, στη Μακρόνησο και στον Άγιο Ευστράτιο (Άη Στράτη). Επιστρέφοντας στην κοινωνική ζωή το 1962, έγινε μέλος της ΕΔΑ και την εποχή της κήρυξης της δικτατορίας ήταν μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Αναγκάστηκε να καταφύγει άμεσα στην παρανομία και, μαζί με άλλα μέλη της Νεολαίας Λαμπράκη, ίδρυσαν το ΠΑΜ. Τον Νοέμβριο του 1967 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δεκαοκτώ χρόνια φυλακή, όπου παρέμεινε έως το 1973. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με τα βιβλία του Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς... (1985) και Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε (1988), ενώ ακολούθησαν τα έργα Τα κεραμίδια στάζουν (1991), Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι και Ντομάτα με γεύση μπανάνας.